Fotoğraflara baktığında bazı şeyler hisseder insan. Her insanın hissettiği farklı şeyler. Kimi aşk, kimi hüzün, kimi çekememezlik, kimi gurur vs vs.. Sen ne hissettin peki garip bir gülme. Bunun birkaç anlamı var. Gülme tepkine göre. Dudaklarının açılma aralığı bile değiştirir bunu.
Sorular sormaya başlıyor beyin. Hepsini cevaplıyorsun. Bir tanesi hariç. Bu kendi yorumunla alakalı bir soru. Kendince bir cevap veriyorsun ona da. O kişinin sahteliği belki de bu. Yakıştıramadığın bir cevap. Sence doğru olan bir cevap ama.
Yıllar geçiyor ve geçmeye devam edecek. Bu sorular zaman zaman sorulacak. Sen de cevaplayacaksın. Çaresiz. Belki doğru, belki yanlış. Kabullenemediğin cevaplar belki de.
Bir insanda değil birkaç insanda gördüm bunu. O anlık alınan kararlarla. Sonradan o insanların yapmacıklıklarını görüyorsun. Aslında öyle biri olmayıp öyle gibi göstermesi. Belki de seni kullanması veya kendi çıkarlarını düşünmesi. Bu insanlar neyi düşünüyor. Bu hayatın sona ermeyeceğini mi? Olayların açığa çıkmayacağını mı?
İnsanların beyni garip çalışıyor. Duygularını veya ne istediklerini bilmiyorlar. Kendini iyi yetiştirdiğini sanıp, aslında vasat bir durumda olduğunu göremiyor. Belli kalıpları var dışına çıkamıyor veya hiç kalıp içine girmemiş öyle gösteriyor. Bu iyi mi peki, kötü mü? Bu ne biliyor musun? Egodan başka birşey değil. Kendini bırak karşısındakini kandırdığını düşünmesi. Seneca’nın bir sözü var. “Kendini akıllı sananlar kadar, dünyada aptal yoktur.” Bunun sonu var mıdır peki? Sanmıyorum. Bu alışkanlık olmuş artık. Bırakması çok zor onun için. Birkaç kişi var onlara bunu yapmıyor. Tek kalmaktan korktuğu için. Yine bir bencillik.
Dünya kötüye gidiyor, daha da kötüye gidecek. Bizim yapmamız gereken tek şey var. O da sevdiklerini ve yetiştireceğin çocuklarını uyarıp bunlardan uzak tutmak, bunların anormal olduğunu onlara anlatmak. Onları bilinçlendirmek. İkna etmekten bahsetmiyorum. Sadece bunları onlara anlattığında zaten onlar da doğru olanı idrak edeceklerdir.
Sana birşey diyeyim mi? İnan çocuklarımın onlara benzemesinden çok korkuyorum ve bunun için zor günler bekliyor beni. Tatlı ama kolay olmayan bir yol. Yolun sonunun iyi olması ümidiyle..
