Bilinmeyenlerin Toprakla Buluşması
Bilinmeyenlerin Toprakla Buluşması

Bazen insan bazı şeyleri kurcalamaya kalkar. Sebepsizce,amaçsızca. Neden yapar peki bunu ? Kendi de bilmezki. İçinden geldiği gibi hareket etmeyi sever bence. Bencesi değil böyle çünkü. Neyse bu her zaman kafasında bir algı oluşmasını sağlamıştır bunca zamandır. Bence haklı. Bu algıları kendi uydurmadı değil mi ? Aklına birileri soktu.

İlginç olan bu olaylar karşısında hep geri düşmesi gerekirken kendinden beklenmeyen bir kişiliğe bürünür. Beklenmeyen ama kendisini o kişi olduğunda büyünün bozulmayacağına inandığı birine. Bir olur iki olur bu sayı gittikçe artar. Kaldıramayacağı şeyler öğrenmiştir artık. Ama yine aynı olgunlukta bunları da görmezden gelir. Karşı tarafın aklının ucundan geçmeyecek şeyleri kesin olarak biliyordur artık. Ne garip değil mi ? Bunları çok basit bir şekilde öğrenmesi. Filmlerde olur ya olması gereken şey oluverir, sen de “Yuh artık lan,adamdaki şansa bak !” dersin. Aynı o misal.

Peki bunları senin önceden bilmen gerekmez miydi ? En başından. Evet,gerekirdi. Önüne sunulan bir,iki şeyle seni kandırmıştı belki. Bunu düşündürtür sana aradan çokca bir vakit geçince. Acaba esas nokta neydi ? Tahmin et. Yok artık canım ! Belki de.. Belki de sebep buydu. Bu hal,bu tavır,bu düşünce ! Bence çok mantıklı. Zamanında yapılan hatalar yok mu hep seni geride kalmaya zorlayan o hatalar. İşte bunun sebebi bu. En güzelini hakederken seni bir adım geri iten. Sence seni geri itmelimiydi ? Bence başta itti. Sonra onlarla yüzleştin. Ama eksikti. Birkaç eksiklik seni itmeye devam etti.

Sonra ortamın değişti. Seni daha da itti. Sonra biraz daha ilerledi seni iten şeyler seni yenmekten vazgeçti. Dedin ki kim o lan ! İşte burada gururun,kişiliğinde bitti. Sen onu yendiğini sandın ama tam tersi. O seni öyle bir yendi ki bunu yıllar sonra anlayacaksın. Ve gariptir ki o da herşeyi biliyormuş. Aslında kandırmaya çalıştığın kişi. Ama sana birşey diyeyim mi,o baştan beri tüm bunları biliyordu.

Yaptığın birkaç hareket var. Bu onun bildiklerini de tescilliyordu. Ha hoş elinde somut şeyler de vardı. Ama birkez dahi olsun sana söylemedi bunları. Sadece sana değil hiçkimseye. Bütün bu olanlar sonrasında yine yüzü ak biri var. O kim biliyor musun ? Yine o. Bence teşekkür etmelisin. Birgün tüm bu çılgınlığı anlatacak birine. Sonra tüm bu bilinenler aynı toprağın altında kaybolup gidecek..

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here