Bazı kişiler vardır.Yeni tanışmışsındır.İyi de gider ilk zamanlar.Bir sıkıntın olmaz.Sonra samimi olmaya başlarsın,sen onunla daha hızlı samimi olmak istersin.Belli nedenleri vardır tabiki bunun.Bu tam da böyle giderken, o kişi bulunduğu mevkinin de kendine verdiği özgüvenle haksız olduğu halde bir konu da kendini savunmaya başlar.Aslında dışarıdan baksan ne kadar iyi konuşuyor?Ama aslında hiç susmadığı için bu olay böyle,o farkında değil.
Dayanamazsın sen de sesini çıkarırsın bir an.İşte tam o zamanlar başlarsın o kişinin gözünde sivrilmeye.Batar her hareketin ona.Seninle uğraşmaya başlar.Takmazsın ilk zamanlar ama giderek bu sana da batmaya başlar.Karşılık verirsin.Gelen gideni aratırmış hesabıyla beraber o kişiyi sevmemeye başlarsın.Artık o da senin gözüne batıyordur belki.
Tam o sırada birşeyler istersin o kişiden.Nedense, başka insan mı yok ?Var ama istersin işte hala o samimiyeti aradığın için,hala ondan o karşılığı beklediğin için.İyi de olur bu tamamen kesinleşirsin onun hakkında bu sayede.
İyisin ya,olma be güzelim olma!Her zaman işe yaramaz.Bir öğrenemedin gitti.İşte artık bir tık daha pişmişsindir,bir tık daha gelişmiş,bir tık daha öğrenmişsindir..
Tabi o arada senin moralin bozulur.Küfredersin bu olan sisteme,düzene.Huyundan gideceksin tatlım huyundan belli bir yere gelesiye kadar huyundan .Yoksa kaydırırlar valla ayağını sen bile farkedemezsin haberin olsun .
